ഹിമകണം പെയ്യുമീ രാവിൽ
തെളിമാനം നോക്കി ഞാൻ നിൽക്കെ
കണ്ടു ഞാനെൻ പ്രേയസി തൻ സുസ്മേര
വദനമീ വിണ്ണിൻ മടിയിൽ
രാ കൺമഷി ചാർത്തിയ നിൻ മിഴികളും
കവിത പൊഴിക്കുന്ന നിൻ മൗനവും
മഞ്ഞിൻ ശീലയും ചുറ്റി ജാലമെറിയും
നിന്നെയും നോക്കി ജാലക പടിയിൽ ഞാൻ നിന്നു
നിൻ വെള്ളി ചിലങ്ക കിലുങ്ങും ശ്രുതിയിൽ
ലയിച്ചു ഞാൻ നിൽക്കെയൊരു മാത്ര -
വെറുതെ കൊതിച്ചു പോയി യെൻ
പൗർണ്ണമിയുദിച്ചൊരീ രാവസ്തമിക്കാതിരുന്നെങ്കിൽ
01/05/2019
No comments:
Post a Comment